sowi makeover

Miałam w swojej szufladzie kilka starych prac, z których nie byłam szczególnie zadowolona. Powstały jeszcze zanim nauczyłam się lutować i jakoś głupio mi było je teraz gdziekolwiek pokazywać, więc tak sobie leżały od pewnego czasu (nie wystawione nawet w żadnej internetowej galerii) i czekały na lepszy moment. I tak też niedawno postanowiłam zrobić im mały "makeover". Na warsztat poszła sowia broszka i wiszące, kandelabrowe kolczyki.

Mądra sowa zyskała nowe oczy, wyraźniejszy dziób, solidne lutowane zapięcie i głębszy kolor (oczywiście dzięki oksydzie i polerowaniu;))

 

porównanie z wcześniejszą wersją:

Kolczyki chyba przeszły więcej zmian: pozbyłam się fluorytowego oczka i "haftowanego" drucikiem brzegu, blaszki zostały wymłotkowane, zamiast kamyka pojawiły się krzyżyki ze srebrnego drutu, a całość została przyciemniona oksydą. I tym sposobem mam kolczyki z krzyżykiem:

Teraz podobają mi się bardziej, mam nadzieję, że Wam też :)

Miłego wieczoru!

TN

Moja pierwsza próba z alpaką powstała na życzenie. Nie zastanawiałam się długo, nie sprawdzałam, jak zachowa się nowy dla mnie metal (jak z emalią, gdzie próbowałam na prostszych formach zanim zaczęłam robić ptaki), tylko od razu zabrałam się do pracy. Efektem są kolejne spinki do mankietów. W formie zbliżone są do poprzednich miedzianych czcionek, ale tym razem na każdej z kostek są inicjały przyszłego właściciela. 

Ozdobna część oczywiście z alpaki, zapięcie gotowe ze srebra (z wybitą próbą 925)

 

Alpaka (czyli tzw. nowe srebro) okazała się całkiem wdzięcznym materiałem, chociaż (po pracy z miedzią) wydała mi się dość twarda i trudniejsza w kształtowaniu młotkiem (miedź poddaje się znacznie łatwiej, ale też dłużej zostaje miękka, co nie zawsze działa na korzyść). Póki co nie planuję kolejnych prac z alpaki, ale został mi jeszcze spory kawałek blachy, więc kto wie ;)

borsuk

Dzień upłynął mi dziś trochę z dala od miedzi, ale to wcale nie oznacza, że bezproduktywnie. Słońce za oknem i kawa z wanilią zawsze działają motywująco. :) I tak też skończyłam dziś moją pierwszą pracę z alpaki! ale o niej innym razem... A tymczasem kolejna zwierzowa broszka w mojej kolekcji - borsuk (wykonany na zamówienie).

sikorka bogatka

Miała być przerwa od ptaszków i emaliowania, ale chyba się tak prędko nie zapowiada. Może to i dobrze ;) Co prawda trochę żałuję, że nadal nie miałam czasu zabrać się za kamienie, ale cieszę się, że kolekcja ptaków się rozrasta i są chętni (czy raczej chętne) by je nosić :) Wczoraj i dzisiaj zrobiłam kolejne dwa, ale nie zdążyłam ich jeszcze sfotografować, dlatego dziś trochę starsza praca -naszyjnik z sikorką bogatką. Jest mój własny i ma małą wadę produkcji (której na szczęście nie widać, jeśli się człowiek nie przyjrzy). Prawdopodobnie zrobię jeszcze ptaszka (niekoniecznie bogatkę) w podobnej formie, ale muszę to najpierw przemyśleć, żeby tym razem uniknąć błędów.

Dobrego tygodnia!

dzięcioł

Mamy luty, wielkimi krokami zbliża się kolejna okazja do świętowania (i kupowania prezentów;)), więc pewnie powinny się tu pojawić jakieś serduszka, słodkości i czerwienie, ale ten temat nie jest mi jakoś szczególnie bliski, dlatego zamiast serduszek przedstawiam Wam dziś dzięcioła* (a w ramach czerwieni występują: odrobina emalii na czubku i czerwony rzemień ze skóry naturalnej ze Skarbów Natury).

 

Dzięcioł zasadniczo powstawał w Sylwestra, ale trochę się jeszcze naczekał na wspomniany rzemień i zapięcie (bo jak już wymyśliłam, że zawieszę go na pęku czerwonych rzemyków, to okazało się, ze nie mam odpowiednich końcówek do wykończenia;)). Ale w końcu jest! I to dosyć spory, bo długość skrzydła (mierząc od brzuszka) to 7cm. Cały wykonany z miedzi -odpowiednio wygrzanej, wystukanej, zaoksydowanej i wypolerowanej, a na koniec pokrytej jeszcze emalią. Przyznam się też, że za wzór posłużyło mi zdjęcie, które znalazłam na etsy - nie mogłam się napatrzeć na te wszystkie ptaki...

*Tak naprawdę to nie jest dzięcioł, tylko dzięciur czerwonobrzuchy (info z anglojęzycznej Wikipedii TUTAJ)